"สำรองรัก" นี้ เป็นนวนิยายเรื่องหนึ่งของ ทมยันตี ที่เคยพิมพ์รวมอยู่ในเล่มเดียวกับ "ตะวันลา" และใช้ชื่อเล่มว่า "ตะวันลา" ดังนั้น นวนิยายเรื่องนี้ ของ ทมยันตี จึงไม่ค่อยปรากฏให้เป็นที่รู้จักของผู้อ่านนัก ทั้งๆ ที่เรื่องราวและปรัชญาแห่งรัก ใน "สำรองรัก" เป็นเรื่องที่ชวนติดตาม และไม่เคยล้าจากสมัยนิยมเลย ผู้ชายคนหนึ่งใน "สำรองรัก" เรื่องนี้ เป็นคนหนุ่มที่มีความเชื่อมั่นอย่างที่สุด ว่า...ความรักทุกรูปแบบงดงามเสมอ เช่นนี้...เมื่อเขารักผู้หญิงคนหนึ่ง และผู้หญิงคนนั้นมีทั้งโซ่เกียรติยศ มีทั้งสถานภาพสมรส ทั้งมีลูกอีกหนึ่งคน ความสัมพันธ์ของเขาและเธอจึงล่มแหลมต่อ "ความรู้สึกผิด"! ความรักของผู้ชายคนนั้น งดงามแน่นอน ที่สำคัญคือ...เธอก็รัก "เขา" เช่นกัน หากเป็น ความรักแท้ หรือ รักสำรอง! คำตอบใน "สำรองรัก" จึงเป็นทางเลือกที่เฉียดๆ ระหว่างความถูกความผิด และท้าทายให้ติดตาม...คุณเชื่อไหมว่าธรรมชาติของความรักนั้นมีกันได้เสมอ ไม่เลือกเพศ ชนชั้น วรรณะ ทำไมเราต้องคิดว่า เราผิด ถ้าเราจะรักอะไรสักอย่าง จงรักอย่างจริงใจ จงยึดความสุขในการได้รับ เพราะความรักไม่ใช่สิ่งเสียหายจนกลายเป็น "ความผิด" ได้ ณ บ้านวรรณกรรม ก็เชื่อเช่นกันว่า..."ความรักไม่ใช่สิ่งเสียหายจนกลายเป็นความผิดได้" ก็จริงอยู่ หากรักที่เธอให้เขานั้นล่ะ...เป็นรักแท้จริงจากหัวใจ หรือรักที่พร่ำเพรื่อที่เผื่อไว้เป็น...รักสำรอง! ความเห็นแก่ตัวของผู้ชายคือความทุกข์ของผู้หญิงเสมอ